Miejscowość znajduje się na małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej. Stanowi przykład typowej zabudowy miejskiej średniowiecznej osady o charakterze targowym, zbudowanym w układzie owalnicowym. Parterowe domy podcieniowe, zwrócone szczytami ku rynkowi, zbudowano w XVIII wieku, w czasach, gdy miejscowość utraciła już swoje znaczenie. Są to głównie domy drewniane o konstrukcji zrębowej, nakryte dachami naczółkowymi, tylko niektóre częściowo murowane. Większość drewnianych podcieni wspiera się na skromnie ozdobionych słupach.
